Yeşil Nur
Yeşil nur! Sonsuz ışık! Yüce gökleri yardı,
Gökler, yeşil nur için, naçar, secdeye vardı,
Yeşil nur her bir cismi, her bir zerreyi sardı,
Ondan gayrı görünen ne ruh ne madde vardı.
Yeşil nur! Sonsuz kuvvet, mutlak irade demek,
Anlayana, ilahî, hilafsız müjde demek,
Lâkin onu kavramak, zahite mümkün değil,
Hikmeti anlamayan, korkup sinesi gerek.
Kullar soluksuz kaldı, sindi ve taş kesildi,
Ortalıkta tek nefes ve tek bir nefis kaldı,
Sadece o anladı, nurdaki hikmet nedir,
Nefis kıyama kalktı ve nuru seyre daldı.
Yeşil nur dile geldi, “Sendeki ne cesaret,
Beni anlamayana asla etmem merhamet,
Rengim yeşildir ama kızıl odla yakarım,
Artık hataya yer yok, her haline dikkat et.”
Nefis dedi “Kimseye etmem dünyada eza,
Garip kulun iyilik, adalet diler, keza,
İsterim hiçbir zaaf, hata bende olmasın,
Yeşil nur, sinesinde bana sonsuzluk yaza.”
“Senin bu istediğin, ancak evliyaya kâr,
Ama madem inancın, büyük cesaretin var,
Diğer eksiklikleri, zaafları kaldırdım,
Artık tek yeşil nura, bana esaretin var.
Bu şartla sonsuzluğu yaşamak ister misin?
Sinemde var olmaya “kabul, tamam” der misin?
Benliğin yok olacak, bende kaybolacaksın,
Canan için her şeyi, canı terk eder misin?”
“Senin için her şeyi, her zevki feda ettim,
İnsanlık görevimi, borcumu eda ettim,
Bana bir lahza insan diye görünsen, derim,
Son istek gerçekleşti, canıma veda ettim.”
“İstersin beni insan kılığında görmeyi,
Erteleyip bir anda sonsuzluğa ermeyi,
Sende tek zaaf benim, beni insan görünce,
Aklın başından gider, kaybedersin her şeyi.”
Yeşil ışık kayboldu, genç bir kız görünesi,
Yeşil gözler, alevler, yüzü çiçek bahçesi,
“Nar çiçeğim, güneşim, sensin benim mihrabım,
Sensin benim cananım, uğrunda ölünesi.
Bu gözlerdeki nurun, o nurdan ne farkı var,
Hayatta senden başka, bir kıymet, mânâ mı var,
Sensin kalbime akan, sensin gönlüme dolan,
Yeşil gözlerindeki nur artık beni sarar.”
Yeşil gözlü tek güzel der “Sana söylemiştim,
Bana zaafın vardır, unutursun demiştim,
Verdiğin yeminleri; şimdi kaybolacaksın,
Diğerleri yaşarken, sen unutulacaksın.”
“Sana düşen, âlemde bu Garip’e Rab olmak,
Benimki, ayağının altına turab olmak,
İstersen yeşil nur ol, ister genç kız, sonuçta,
Tek benim nasibimdir, gözlerinde kaybolmak.”